Sernik należy do takich ciast, które lubią niemal wszyscy. Charakterystyczny, serowy smak sprawia, że nie jest bardzo słodkie, choć podstawą jest słodka warstwa kremowego sera. Dzięki temu jest to ciasto uniwersalne, do którego pasują różne dodatki, bakalie, owoce czy czekolada. Wiele też zależy od wersji i sposobu przygotowania, a tych jest wiele. Tradycyjnie jest to forma pieczona, ale powstała też wersja bez, czyli sernik na zimno. To szybkie i proste ciasto bez pieczenia. Idealna propozycja na letnie, upalne dni. Jest orzeźwiający, lżejszy oraz delikatniejszy, i świetnie komponuje się z owocami sezonowymi oraz galaretką lub konfiturą. Dziś poznaj nasz sernik na zimno z galaretką i truskawkami.

Skąd pochodzi sernik?

Pomysł na ciasto z sera jako takie powstał w starożytnej Grecji, a pierwszy przepis odnotowano w III wieku. Znali je również Rzymianie. Wtedy był to rarytas podawany tylko podczas ważnych wydarzeń. Stopniowo sernik rozpowszechnił się w całej Europie. Do Polski z Wiednia przywiózł go król Jan III Sobieski. Przez ten cały czas w wielu krajach powstawały różne modyfikacje i wersje serników, także na bazie różnych serów. Nie zmienia to faktu, że to właśnie ser decyduje o smaku i konsystencji tego ciasta.

Czym różni się sernik za zimno od klasycznego?

Sernik bez pieczenia na zimno różni się od klasycznego zestawieniem składników, sposobem przygotowania i konsystencją. Do tradycyjnego, pieczonego sernika, w Polsce używa się naturalnego twarogu, tłustego lub półtłustego. W wersji bez pieczenia masa serowa po przygotowaniu tężeje w lodówce. Jest zwykle zestalana żelatyną lub innymi dodatkami. Używa się do niej masy sernikowej, mielonego twarogu z ubitą śmietaną, serków homogenizowanych lub mascarpone. Sernik na zimno jest przez to mniej zbity i ma lekką, kremową, a raczej piankową konsystencję musu. Nie ma suchego wierzchu, a zdobi go zwykle galaretka, niekiedy owoce. To, co je łączy, to fakt, że obydwa mogą, ale nie muszą mieć spodu. Choć w przypadku sernika na zimno, najczęściej jest i wykonuje się go z biszkoptów, herbatników lub pokruszonych ciastek zmiksowanych z masłem. Ma to dodać nieco chrupkości delikatnej konsystencji.

Ciekawostka: Regionalne nazwy sernika w Polsce w znaczeniu cukierniczym, zwłaszcza w gwarze, to serownik, a bardziej przestarzale serowiec. Samo słowo w dawnej Polsce oznaczało nazwę zawodu. Osobę zawodowo wytwarzającą sery nazywano sernikiem. Sernikami albo sernicą nazywano także specjalną wiatę, przeznaczoną do suszenia serów.

Sernik obecnie należy do jednych z najpopularniejszych ciast na świecie. Świadczyć o tym może fakt, że posiada swoje święto, czyli Międzynarodowy Dzień Sernika obchodzony 30 lipca.