Pikantna zupa krem z czerwonej soczewicy

Aksamitne, pożywne i bardzo smaczne. Zupy kremy ze względu na cenne wartości oraz właściwości warzyw są przede wszystkim zdrowe. Do takich warzyw należy soczewica. My chcemy pochylić się nad czerwoną, najbardziej popularną. Jest często wykorzystywana do zup oraz sosów. Gotowana zbyt długo zamienia się w krem. Rozpada się, zagęszcza danie i jest sycąca. Charakteryzuje się delikatnym, słodkawym smakiem z orzechową nutą. Dlatego postaramy się nieco podkręcić ten smak. Nasza propozycja to pikantna zupa krem z soczewicy czerwonej.

Zastosowanie w kuchni

Soczewica jest popularna ze względu na łatwe przygotowanie i wszechstronne zastosowanie. Jako danie główne lub baza różnych potraw, podkreślająca ich smak. Przystawek, past, farszy, gulaszy, dań mięsnych i obiadowych, a nawet wypieków. Szerokie zastosowanie znajduje w kuchni arabskiej i hinduskiej. Sprzedawana jest w formie świeżej, konserwowanej, suszonej, lub mrożonej.

Rozróżnia się soczewice: czerwoną, zieloną, żółtą, brązową i czarną. Różnią się smakiem oraz czasem gotowania. Wartości odżywcze są zbliżone. Dwie pierwsze są bardziej popularne. Najdelikatniejszy smak ma zielona. Podobnie jak słodsza czerwona, nie wymaga namaczania przed gotowaniem. Soczewica czerwona to w istocie brązowa pozbawiona łusek. Dlatego jest lepiej przyswajana przez organizm. W sklepach występuje niekiedy pod nazwą soczewica łupana.

Ciekawostki: W języku staropolskim soczewicę określano mianem sakówki.

Zbieżność nazwy soczewka nie jest przypadkowa. Pochodzi właśnie od soczewicy, a dokładnie jej kształtu. Nasiona są okrągłe i płaskie, mają cienki brzeg oraz grubszy środek.

Właściwości soczewicy

Soczewica cieszy się powodzeniem wśród wegetarian i wegan. Głównie ze względu na dużą zawartość białka roślinnego. To jedna z najbogatszych w nie roślin. Może być zamiennikiem białka zwierzęcego, ale nie pełnowartościowym. Dostarcza go mniej niż mięso i nie zawiera wszystkich niezbędnych aminokwasów. Dlatego zaleca się wzbogacać dietę o inne źródła białka.

Poza tym ma wysoką wartość odżywczą i wykazuje wiele właściwości prozdrowotnych. Jest źródłem witamin A, B 6, C i K, minerałów – fosforu, żelaza, cynku i potasu, a także błonnika, kwasu foliowego, przeciwutleniaczy, węglowodanów złożonych, tanin oraz ryboflawin. Charakteryzuje się niskim indeksem glikemicznym, więc hamuje uczucie głodu.

Porcja 100 g soczewicy surowej ma około 350 kcal, podczas gdy ugotowana około 115 kcal. W 100 g ugotowanej znajduje się 181 mikrogramów witaminy B9, co zapewnia 45% dziennego zapotrzebowania na kwas foliowy.

Pochodzenie

Soczewica jest rośliną strączkową. Odmiana jadalna należy do jednych z najstarszych roślin uprawnych i pokarmów znanych ludzkości. Była znana już około 8 – 9 tys. lat p.n.e. w krajach południowo-zachodniej Azji i na Bliskim Wschodzie. Stamtąd rozprzestrzeniła się na obszar Afryki oraz Eurazji. Była podstawą wyżywienia w starożytnych Rzymie, Grecji i Egipcie, często zamiennikiem mięsa. Obecnie uprawiana jest w wielu krajach na świecie. Większość światowej produkcji pochodzi z Kanady i Indii, dalej są Turcja i USA. W Polsce jest uprawiana dość rzadko.

Ciekawostka: Rośliny strączkowe są cenione od wieków jako źródło białka roślinnego i aminokwasów. Także za korzyści zdrowotne i odżywcze oraz wpływ na poprawę stanu środowiska i redukcję niedożywienia. Dla podniesienia tej świadomości ONZ ogłosiło 2016 rok Międzynarodowym Rokiem Roślin Strączkowych. Nazwano je „Pożywne ziarna dla zrównoważonej przyszłości”.